راز مرگ

سپس مريدي باز سخن گفت كه اكنون مي‌خواهيم براي ما از مرگ نكته‌اي بازگويي.

پيامبر گفت: شما مي‌خواهيد از راز مرگ آگاه شوید

آن خفاش كه چشم‌هاي شب پرستش در پيش‌ نور نابينا است نمي‌تواند راز نور را كشف كند.

اگر براستي مي‌خواهيد روح مرگ را مشاهده كنيد، پنجره قلبتان را به سوي جوهر زندگي بگشاييد.

زيرا مرگ و زندگي يكي هستند چنانكه رودخانه و دريا از يك گوهرند.

آگاهي خاموش شما از ماوراي زندگي در عمق اميدها و آرزوهايتان خفته است، و قلب شما مانند دانه‌هايي كه در زير برف پنهانند، خواب بهار مي‌بيند.

اين خواب‌ها ايمان بياوريد، زيرا دروازه ابديت در آنها پنهان است.

ترس شما از مرگ همانند لرزش چوپاني است در برابر پادشاه، هنگامي كه پادشاه مي‌خواهد دست خود را به نشان افتخار و شرافت بر شانه چوپان نهد.

آيا چوپان در وراي آن لرزش و اضطراب از شادي و نشاط لبريز نيست، كه بزودي بر شانه خويش خلعت شاهانه و نشان افتخار خواهد داشت؟

و باز آيا همين انتظار عزت و حرمت بر اضطراب او نخواهد افزود؟

زيرا، مردن چيست جز برهنه در باد ايستادن و در آفتاب ذوب شدن؟

و قطع نفس چيست جز آزاد كردن نفس از اين جزر و مد بيقرار، تا اوج گيرد و گسترده شود و بي‌هيچ بند و زنجير جوياي خداوند گردد؟

تنها وقتي از چشمه سكوت بنوشيد مي‌توانيد به راستي آواز بخوانيد و هنگامي كه به قله كوه مي‌رسيد صعود را آغاز مي‌كنيد.

و هنگامي كه زمين دست و پاي شما را مصادره مي‌كند و وام خود را باز مي‌ستاند، شما به راستي دست‌‌افشاني و پايكوبي خواهيد كرد.

*****

Then Almitra spoke, saying, We would ask now of Death.

And he said:

You would know the secret of death.

But how shall you find it unless you seek it in the heart of life?

The owl whose night-bound eyes are blind unto the day cannot unveil the mystery of light.

If you would indeed behold the spirit of death, open your heart wide unto the body of life.

For life and death are one, even as the river and the sea are one.

***

In the depth of your hopes and desires lies your silent knowledge of the beyond;

And like seeds dreaming beneath the snow your heart dreams of spring.

Trust the dreams, for in them is hidden the gate to eternity.

***

Your fear of death is but the trembling of the shepherd when he stands before the king whose hand is to be laid upon him in honour.

Is the shepherd not joyful beneath his trembling, that he shall wear the mark of the king?

Yet is he not more mindful of his trembling?

***

For what is it to die but to stand naked in the wind and to melt into the sun?

And what is it to cease breathing, but to free the breath from its restless tides, that it may rise and expand and seek God unencumbered?

***

Only when you drink from the river of silence shall you indeed sing.

And when you have reached the mountain top, then you shall begin to climb.

And when the earth shall claim your limbs then shall you truly dance